Keer terug naar de Hiking Club
Dolphin Jumping majestically

Jervaulx Abbey

Door Nicky Walks

Yorkshire, UKCountry Flag

Nicky is een zuiderling die nu Edinburgh woont. Ze heeft onlangs de levensveranderende voordelen ontdekt die de natuur op haar fysieke en mentale gezondheid heeft, wat voor haar een ontsnapping is van de dagelijkse strijd tegen endometriose. Ze organiseert groepswandelingen in heel het Verenigd Koninkrijk, specifiek als steungroepen voor vrouwen die zelf ook te maken hebben met endometriose. Deze wandelingen zijn meer dan alleen lichamelijke inspanning. Ze bieden ook mogelijkheden om aansluiting, begrip en kracht te vinden.

Route:

De Jervaulx Abbey and Thornton Steward-ronde is een circulaire route van 11,6 km in de buurt van Middleham, North Yorkshire. Geniet van dit middelzware trail door het platteland terwijl je tussen de akkers en langs het water loopt van Jervaulx Abbey naar Thornton Steward, en dan weer terug langs de rivier Ure.

Volg de route op ALLTRAILS >
Dolphin Jumping majestically

2,5 uur bij een goed tempo

Matig uitdagend

Vergeet niet om water, een warm drankje en snacks mee te nemen

Hike-legenda

Dolphin Jumping majestically

De look

De ideale schoen voor deze hike! De kleur maakt me vrolijk, het hoge bovenwerk biedt geweldige ondersteuning bij de enkels en de GORE-TEX zorgt ervoor dat mijn voeten droog blijven.

Moab Speed 2
Dolphin Jumping majestically

Wereldverhalen:

Ik ben nogal een geschiedenisnerd en heb een diploma in archeologie. Wandelingen langs nog steeds bestaande, zichtbare geschiedenis zijn dus perfect voor mij. Er is enorm veel te ontdekken bij de abdij, waardoor er lekker veel tijd is om daar rond te lopen. De route heeft weinig hoogteverschil, wat goed is voor mij, vooral op dagen dat ik te veel pijn heb voor steile heuvels (of voor mensen met knieproblemen op weg naar beneden, ik snap het helemaal!). Er zijn veel open ruimtes en boerderijdieren, en het stuk bij Danby Hall is bijzonder mooi. En aan het einde van de route is een café. Lekker makkelijk!

Volg Nicky Walks

Belangrijke weetjes


De abdij is het hele jaar open, van 's ochtends tot 's avonds, maar het is ook een trouwlocatie. Kijk voor je bezoek even op hun website wanneer ze gesloten zijn. De route loopt door boerenland met dieren, dus honden moeten in dit gebied aangelijnd blijven. Op de route vind je ook verschillende stegels of overstappen.

Dolphin Jumping majestically

"Wandelen is voor mij meer dan gewoon een hobby. Het is een reddingslijn die me een ontsnapping biedt van de realiteit van mijn chronische ziekte. Het gevoel van vrijheid dat het me geeft, helpt om mijn problemen te overschaduwen."

Wanneer te bezoeken


Voor de beste kans om de abdij in je eentje te kunnen verkennen, raad ik aan om vroeg in de dag te gaan.

Vragen en antwoorden:

Hoe ben je begonnen met wandelen?

Voor eind 2020 had wandelen helemaal geen plek in mijn leven. Toen COVID-19 onze levens veranderde, viel dat samen met een drastische verslechtering van mijn gezondheid toen de pijn van mijn endometriose ondraaglijk werd, dagelijks en constant. De endometriose uitte zich op zo'n manier dat zitten ongelooflijk pijnlijk was. Ik begon met wandelingen van bijna 13 km heen en terug naar de supermarkt en stond uren te koken en bakken om zo actief te blijven. Ik hoefde 6 maanden lang niet te werken bij mijn kantoorbaan voor de NHS. Alles voelde zo hopeloos. Op een dag voelde ik me claustrofobisch in mijn eigen lichaam, en ik realiseerde me dat ik behoefte had aan tijd in de buitenlucht. Ik ging naar het Peak District voor een wandeling, maar ik was zenuwachtig. Zenuwachtig over waar ik zou parkeren, wat ik aan moest trekken, of ik zou verdwalen. Maar toen ik in mijn eentje de top van een steile heuvel bereikte, omringd door de natuur en de winterzon, en met een brandend gevoel in mijn benen en mijn longen, voelde ik een opwelling van puur geluk. Op dat moment wist ik dat de natuur mijn leven zou veranderen.

Waarom hou je van hiken?

Wandelen is voor mij meer dan gewoon een hobby. Het is een reddingslijn die me een ontsnapping biedt van de realiteit van mijn chronische ziekte. Het gevoel van vrijheid dat het me geeft, helpt om mijn problemen te overschaduwen. Het helpt niet alleen bij het beheersen van mijn fysieke pijn, maar het biedt mijn gedachten de ruimte om de chaos en stress van mijn dagelijkse leven even los te laten. De uitzichten, geuren en geluiden fleuren me op, ordenen mijn gedachten en herstellen mijn weerbaarheid. En we mogen zeker niet vergeten dat endorfine een natuurlijke pijnstiller is… Een andere, even belangrijke reden voor mij om te wandelen, is de vriendschappen die ik erdoor ontwikkeld heb en die een bron van kracht, solidariteit en betrokkenheid zijn geworden. Nu heb ik vrienden overal in het Verenigd Koninkrijk die net zoveel van de natuur houden als ik. En ze hebben allemaal hun eigen reden waarom het zo'n belangrijk deel van hun leven is. We steunen elkaar en moedigen elkaar aan, leren elkaar nieuwe vaardigheden en lachen heel veel samen. En onderweg overwinnen we zowel letterlijke als metaforische bergen.

Wat is je favoriete onderdeel van de wandelingen die je nu voor andere vrouwen met endometriose organiseert?

In het verleden ben ik naar 'gewone' steungroepen voor endometriose geweest, maar dat was niets voor mij. Toen ik vorig jaar mijn eerste endometriose-groepswandeling organiseerde, kwamen er 12 vreemden bij elkaar, verbonden door een aandoening die hun leven op zoveel verschillende manieren beïnvloedt, en ik was verbijsterd door de eerlijkheid en openheid tijdens onze gesprekken. Dat is een van de dingen die ik zo geweldig vind aan wandelen met een steungroep. Je zit niet aan een tafel naar andere mensen te staren en te wachten tot het jouw beurt is om te praten. En je voelt je ook niet dom als je niets wilt zeggen. Op deze wandelingen kun je zo veel of zo weinig over endometriose praten als je zelf wilt. Maar in de meeste gevallen begint iemand erover, en dan vertelt iemand anders over hun eigen, soortgelijke ervaringen, zodat we merken dat we niet alleen zijn met onze gevoelens. Ik vind het ook erg leuk om te zien hoe vriendschappen gevormd worden tijdens deze wandelingen, die zich daarna nog verder ontwikkelden. En sommige vrouwen organiseren nu samen hun eigen wandelingen.

Wat is het onmisbare voorwerp in je tas dat niets met veiligheid te maken heeft?

Ik kan niet gaan wandelen zonder voldoende snacks. Naast de ingrediënten voor mijn sandwich, zie je mij niet vaak zonder een pak M&S Phizzy Pigtails-snoepjes…

Wat is je motto?

Door de pijn heen wandelen, aangedreven door passie en sandwiches. Koester de reis en geniet van elke hap.

Oona Poutiainen

HIKE-TIPS

  • Zorg dat je veilig bent en plan vooraf je route
  • Weet wat het weer doet – controleer de voorspellingen
  • Neem de juiste kleding en proviand mee
  • Controleer of honden/kamperen/barbecues etc. zijn toegestaan
  • Neem je afval weer mee
  • Laat hekken achter zoals je ze aantrof
  • Veel plezier!